Πριν λίγες μέρες, μέσα στο χάος της blogόσφαιρας, διάβασα ένα άρθρο με το οποίο ένας μαθητής από την Φινλανδία έστειλε γράμμα σε έναν φίλο του εδώ στην Ελλάδα, όπου του περιέγραφε μέσα σε αρκετές αράδες λέξεων με απλό και συνάμα παιδικό τρόπο, το εκπαιδευτικό σύστημα στην Φινλανδία, το οποίο ως γνωστόν, έχει βγει πρώτο στις κρίσεις και αξιολογήσεις του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης).
Μπορεί κάποιοι κάλλιστα να πουν ότι “δεν είναι αυτά για μας”, ή ότι “άλλο οι Φινλανδοί, κι άλλο εμείς οι Έλληνες.Αυτοί έχουν μεγαλώσει σε εντελώς διαφορετικές κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές και πολιτιστικές συνθήκες, ή τέλος το κλίμα και ο καιρός είναι πολύ διαφορετικά σε εμάς…”, ή ακόμη ότι “αααα καλά, εμείς οι Έλληνες μπορεί να μην είμαστε πρώτοι όσων αφορά το εκπαιδευτικό μας σύστημα, αλλά έχουμε χαλαρά μεγαλύτερο δείκτη ευφυίας…” και ότιδήποτε άλλο…. Ναι, ωραία, μπορεί όλα αυτά που έχουν ακουστεί κατά καιρούς να ισχύουν, ή και να μην ισχύουν, δεν λέω ότι θα πρέπει να αντιγράψουμε τους Φινλανδούς κατά γράμμα, αλλά όμως, ας γίνουν τα αυτονόητα, τα πιο απλά…
Θα κλείσω εδώ την πολυλογία μου (να σας αφήσω επιτέλους να το διαβάσετε), με μια φράση του Φινλανδού αυτού μαθητή: “Μάλλον θα πρέπει να ανοίξετε έναν πανεθνικό διάλογο, όπου θα συμμετέχουν όλοι και φυσικά κι εσείς τα παιδιά και όχι μόνο κάποιοι «ειδικοί». Το σημειώνω, γιατί άκουσα ότι θα έρθουν στο σχολείο μας κάποιοι «ειδικοί» από την Ελλάδα για να μελετήσουν το σύστημα μας. Φοβάμαι ότι θα δουν ό,τι τους βολεύει. Χωρίς την κινητοποίηση και τη βούληση ολόκληρης της κοινωνίας σας, δεν νομίζω πως θα πετύχετε κάτι. Νομίζω πως το σύστημα μας είναι πολύ απλό, τόσο απλό, που μόνο άνθρωποι δημιουργικοί ή παιδιά μπορούν ποτέ να το φανταστούν και να το εφαρμόσουν και όχι γραφειοκράτες που θα στείλετε να το μελετήσουν.”
Για να το δούμε….
Continue reading →